کلینتون یا ترامپ؟ تامین منافع ایران با کدامیک؟

کبنا ؛سامر پوردانش
این سوالی بود که بیش از ۵ماه ذهن مهندسان طراح سیاست ایران را به خود مشغول کرد و هر کس از گوشه نظرگاه خود در باب آن اظهار نظر می کرد.... یکی از سونامی به اسم ترامپ می نوشت و دیگری از معمار سیاست خارجی آمریکا ،یکی از ترس پاره کردن بر جام توسط جنون مرد ، طغیانگر سیاست آمریکا می نوشت ، دیگری از باب کرامات دموکرات منشانه دموکراتهای آمریکا ،یکی از سیاستهای فاجعه بار و نابهنجار عصر بعد از اوبامای با وقار می نوشت و دیگری از هنری کسینجر دهه دوم قرن بیست و یک آمریکا.. واژگان از دموکراتهای کلیددار بهشت برین و جمهوری خواهان قصاب جهنم یاد می کردند.. قلم ها واصف و ستایشگر دموکراتها بود به نام تنها تعاملگرایان عالم.. تحلیلها متفاوت ،روایتها متناقض، پیروزی شومن برنامه های تلویزیون و بیزینسمن آمریکایی تمام مکانیسم های پیش بینی را بر هم زد و ابر سیاه و شومی را بر سر آمریکا سایه افکناند..به هرحال چیزی که در این تحلیلها گاه و بیگاه  به ورطه فراموشی سپرده شده این است که آیا آمریکای کلینتون با آمریکای ترامپ متفاوت است؟ ایا رابطه گرگ و میشی تعبیری در حال تغییر است؟ آیا سکانداران جدید کاخ سفید گرانیگاه مرکزی سیاستهای مبارزه خود با کشورهای اسلامی بالاخص ایران را تغییر داده؟؟و هزاران سوال دیگر ...
نمیدانم این تغافل و تجاهل از کجا سر براورده و این غلیان احساسات در پی ارائه تحلیلها از کجا رشد ونمو یافته ،ولی چیزی که مشهود است اینه که هیچکس بدنبال این نبود که درک کند سیاست امریکا نسبت به ایران براساس سیاست تغییر و تداوم است و این سیاست لایتغیربوده و فقط تغییر دولتها و چرخشی که در عرصه قدرت در بین نخبگان سیاسی ایران صورت می گیرد تاکتیکها را متفاوت و مسلک و روش در ارائه سیاستها را کم و زیاد می کند و همیشه یک چتر استراتژی ثابت بر سر آمریکا وجود دارد.. پس خوش خیالی بیش نیست وقتی از وجود دموکراتها برا تامین منافع نام می بریم، به استناد آیات قرآن و عقل و تجربه آن دشمنی خطرناکتر است که از مکر و حیله و روشهای پنهان استفاده می کند و دشمن هر چه دشمنی اش آشکارتر مقابله با ان آسانتر است اگر دهه های مختلف تاریخ ایران را نگاه کنیم و سیاستهای احزاب امریکایی را بررسی کنیم می بینیم که  با وجود ادبیات سخیف جمهوری خواهان و تمام بلوفهایی که در عرصه تبلیغ می زنند بیشتر بلواهای سیاسی و حرکتهایی که به دور از نگاه رهبران سیاسی ایران وجود دارد در دوران دمو کراتها طراحی شده ،سیاست برنامه های جنگ نرم وتهاجمات فرهنگی که بدنبال زدودون فرهنگ اسلامیت از پیکره نظام بوده ،قانون تحریم های ایران (داماتو)،(ایسا) همه نشان از ابطال خوش خیالی بر روابط سازنده با دموکراتهاست..مع ذالک  چه شده که ما بارها و بارها باید تاریخ خود را به عینه ببینیم و تورقی در آن نزده؟