به نام ما به کام…؟ 

کبنا ؛در دیار حماسه بلوط و هناسه بر نو و سرزمین ناز بلوط‌ها و شرشر آبشاران و هی‌هی چوپانان، آنجاکه مردانی عجیب دارد و زنانی حجیب و نجیب، سال‌هاست که به لطف مسئولان زکام زده استان روان رودخانه‌های استان همچون نفت‌مان سر از سایر استان‌ها در می‌آورد، نفت‌مان به خارک می‌رود و آب‌مان به فارس و خوزستان و بوشهر. 
این روزها قصه‌ی پرغصه‌ی سد تنگ سرخ بویراحمد همچون بیماری سخت درمانی است که به جان محیط‌زیست، بلوط‌ها و زراعت بویراحمد افتاده و فریادرسی هم نیست. بز عشایر در «دریلای» گچساران از تشنگی سم بر زمین می‌کوبد اما شیرین آب سد کوثر باعث طراوت فضای سبز بنادر و جزایر جنوبی می‌شود. 
درد را از هر طرف که بخوانی درد است و این درد سال‌هاست که باما هم به ییلاق می‌رود و هم به قشلاق. 
کو و کجایند آنهایی که برای احداث پتروشیمی دشت سقاوه فریاد و محیط‌زیستشان گوش فلک و ملک را کر کرده بود؟ 
آیا احداث سد تنگ سرخ، باعث نابودی طبیعت، زراعت، محیط‌زیست و صدها مزرعه‌ی پرورش ماهی… در بویراحمد نمی‌شود؟