نخستین مسابقه بین‌المللی عکس «کار» ایران + توضیحات حسن غفاری

کبنا ؛در میان مسابقه‌های و جشنواره‌های هنری که در طول سال برگزار می‌شوند، کمتر رویدادی است که توجه خود را معطوف به کار و اشتغال به عنوان یک موضوع و دغدغه مهم اجتماعی کرده باشد. موضوعی که می‌تواند از دریچه حوزه فرهنگ و هنر و نگاه تیزبین هنرمند ابعاد وسیع آن مورد کنکاش و نقد و بررسی قرار گیرد تا مدیران را برای برنامه ریزی و راهکارهای حوزه کار کمک کند.
در روزگاری که تأکید به کار و کارآفرینی جزو اولویت‌های اصلی کشور است، نمایش پیدا و پنهان مشاغل تولیدی توسط هنرمندان، می‌تواند ایده‌هایی را در ذهن مردم جرقه بزند که مسیر زندگی‌شان را عوض کند. «نخستین مسابقه بین‌المللی عکس کار ایران» می‌تواند یکی از این مصادیق باشد. آخرین مهلت ارسال آثار در این مسابقه، ۱۵ فروردین ماه ۱۳۹۹ اعلام شده است. این رویداد در سه بخش تک‌عکس، مجموعه عکس و بخش جنبی (با موضوع «نه به کار کودک») به همت مرکز کار ایران برگزار می‌شود. رویکرد این مسابقه، تاکید بر ارج نهادن به کار و مشاغل مختلف برای رونق اقتصادی، زندگی بهتر و در این میان شغل‌های تخصصی، مهارتی و حرفه‌ای و نیز کسب و کارهای نوین است و مشاغل پنهان و کارهای کاذب و غیرمولد مانند دستفروشی را شامل نمی‌شود.
در این خصوص با حسن غفاری داور نخستین مسابقه عکس کار گفت‌وگویی انجام دادیم.
 حسن غفاری عکاس مستند اجتماعی، جشنواره‌ها و مسابقه‌هایی که فارغ ازهر گونه نگاه ابزاری به هنر سعی در حل مشکلات اجتماعی و توجه به هنر را در اهداف خود دارند قابل قبول خواند و گفت: در بیشتر مواقع بخش خصوصی با توجه به اهدافی که در اساسنامه خود دارند در هنرموفق ترظاهر شده‌اند و اعتماد بیشتری را از طرف هنرمندان نسبت به موضوع مسابقه خود جذب کرده‌اند در حالیکه در بخش دولتی گاها می‌بینیم جشنواره‌هایی بوجود می‌آیند که بیشتر مقوله رزومه و تبلیغات رسانه‌ای عمل‌کرد برای مدیران آن‌ها مورد توجه است.

 این عکاس مستند اجتماعی دنیای اینترنت را در روزگار فعلی مانند سایر انرژی‌های مصرفی نیاز روز بشر بر شمرد و با توجه به این مهم؛ ارتباط هنرمند با دنیای بیرون خود را یکی از فاکتورهای اساسی کار وموفقیت وی دانست وگفت: بخشی از زمان زندگی ما در اینترنت می‌گذرد و از این نظر که حضور در نمایشگاه‌ها و تماشای آثار برتر و یا برگزاری نمایشگاه مستلزم هزینه‌هایی است از این حیث حضور در فضای اینترنت می‌تواند علاوه بر افزایش سرعت عمل وبهره وری از بسیاری هزینه‌های ما بکاهد و ارتباط‌های بیشتری را با جهان پیرامونمان فارغ از مسائل زمانی و مکانی برقرار کنیم و این میسر نمی‌شود مگر این که زیر ساخت‌های مناسب آن در کشور فراهم شود.

این داور جشنواره‌های مختلف عوامل متعددی را در داوری جشنواره‌ها مؤثر دانست و گفت: دستورالعمل و آئین نامه مربوط به هر جشنواره‌ای اولین نکته است که اثار بر اساس آن مورد ارزیابی قرار می‌گیرند. به عنوان مثل وقتی جشنواره‌ای با موضوع کار فراخوان خود را منتشر می‌کند باید با عکس‌هایی روبرو شویم که منعکس کننده این رویداد هستند. بررسی کردن عکس‌ها نسبت به سایر آثار توسط تیم داوری و گفت و شنودهای داوران و تأثیرپذیری‌هایی که از همدیگر می‌پذیرند و توجه به ترکیب بندی و اصول زیبایی شناختی عکس همه در کنار هم باعث می‌شود تا عکسی انتخاب شود و به روی دیوار برود و مطمئناً این که گاها برخی که اثرشان انتخاب نمی‌شود اعتراض می‌کنند و اتهام به سلیقه‌ای بودن ارزیابی‌ها را مطرح می‌کنند به نظرم خطای فکری ورفتار خودسلیقه ستایی آ ن ها است.
 عضو هیئت مدیره انجمن ملی عکاسان ایران، برگزاری مسابقه عکس کار ایران را در نوع خود یکی از پر مخاطب‌ترین موضوعات عکاسی دانست و گفت: همین طور که در آئین نامه این مسابقه آمده است و محورهای مختلفی را در بر می‌گیرد می‌توان از جنبه‌های تولیدی، صنعتی، خدمات درمانی، خدمات شهری و خیلی از صنوف دیگر که در اطراف خود می‌بینیم و یا برخی از اعضای خانواده‌های خودمان در آن‌ها مشغول به کار هستند به این موضوع بپردازیم. موضوع کار با توجه به ترکیب بندی و حالت‌های بصری متنوعی که در هنگام کار با آن روبرو هستیم همیشه جزو موضوعات جذاب و مورد توجه عکاسان بوده است و هر عکاسی با توجه به سابقه خود در طول عمر کاری‌اش عکس‌هایی را از مشاغل مختلف ثبت کرده است.
وی ادامه داد: برای ثبت این موضوع حتماً نیازی نیست که به فرسنگ‌ها دورتر از محل سکونت خود برویم بلکه کافی است تا به اطراف خود نگاه کنیم تا با مشاغل متعددی روبرو شویم که خیلی از آن‌ها از نگاه ما دور مانده است. کافی است تا با مرور فراخوان و محورهای این مسابقه به سراغ برجسته‌تر کردن بعضی مشاغلی که کمتر بدان پرداخته شده است، برویم. البته توصیه‌ای که دارم با توجه به شرایط پیش آمده در کشور این روزها بهتر است که از حضور در مکان‌های عمومی و سرپوشیده بپرهیزیم و با توجه به حضور در خانه با جستجویی ساده در آرشیو شخصی خودمان از عکس‌هایی که پیش‌تر ثبت کردیم برای ارسال به این مسابقه استفاده کنیم.
غفاری نگاه کلیشه‌ای به مشاغل سنتی را بیشتر کارت پستالی ومناسب معرفی مراکز توریستی و گردشگری خواند و در این زمینه خاطر نشان کرد: خیلی از این مشاغل که رو به فراموشی سپرده شده‌اند بیشتر جنبه نمادین و معرفی برای گردشگری را دارند و خیلی در این مسابقه مد نظر نیست بلکه شغل‌هایی که سبب پیشرفت کشور و رونق اقتصادی جامعه شوند را عکاسان باید مد نظر قرار دهند.
وی برگزاری رویدادهایی مثل مسابقه عکس کار را در ارتباط هر چه بهتر میان جامعه عکاسان و مسئولان تأثیرگذار خواند و بیان داشت: هر برنامه فرهنگی و هنری می‌تواند موجب واکنش هنرمندان و ایجاد رفتارهای جمعی اجتماعی شود، هنرمندان با آثارشان شعار و پیام مسابقه وجشنواره ها را به منصه ظهور می‌رسانند. از این نظر وجود جشنواره‌ها لازم است اما باید در نحوه‌ی برگزاری و ادامه راه آن با مدیریت خاصی گام بر داشت.
  غفاری عکاسی مستند اجتماعی را گرایشی سخت و فارغ از هر گونه در آمدزایی که تنها با شوق وعشق عکاس زنده است ادامه داد: این شاخه در جامعه ما به سختی تبدیل به یک رونق و جریان اقتصادی می‌شود مگر این که از جایی سفارش کار داشته باشیم. معمولاً عکس‌های مستند کمتر درگالری ها مورد فروش قرار می‌گیرند. البته در این سال‌ها بعضی از گالری‌ها و نمایشگاه‌های عکس مستند هم بودند که با فروش روبرو شدند اما موضوع عکس‌ها مربوط به دهه‌های گذشته بودند که با گذشت زمان ارزش افزوده پیدا کرده‌اند و موفق به فروش شده‌اند. به طور کلی باید بگویم این کم لطفی توسط مخاطبان و مسئولان حمایتی نسبت به خرید اثار باعث شده است تا خیلی از عکاسان به سراغ سایرگرایش های عکاسی همانند فشن، عکاسی اجرام آسمانی و... سوق پیدا کنند.
یادآور می‌شود؛ بر پایه تقویم مسابقه بین المللی عکس کار ایران؛ آخرین مهلت ارسال آثار، 15 فروردین ماه 1399 است. هنرمندان برای اطلاع دقیق از قوانین شرکت، ثبت‌نام و ارسال عکس می‌توانند به پایگاه اینترنتی مسابقه به نشانی www.jobcenter.ir/festival مراجعه نمایند.