نگاهی بر آنچه در فرهنگ و ارشاد اسلامی گذشت و می‌گذرد

کبنا ؛اردیبشهت 1393 بود که در محافل سیاسی و فرهنگی صحبت از جابجایی در فرهنگ و ارشاد اسلامی استان می‌شد  و آن گونه که گفته می‌شد قرار بود «رضا دهبانی پور» معاون فرهنگی سال‌های دور دانشگاه یاسوج ،جانشین «امین کمالوندی» مدیر جوان لرستانی فرهنگ و ارشاد اسلامی شود.
کمالوندی با حمایت مستقیم وزراتخانه در بهار 90 جانشین« شیخ عبدپور» شده بود که عمر بسیار کمی در فرهنگ و ارشاد اسلامی داشت،کمالوندی در طول دوره مدیریتی خود عملکرد قابل قبولی داشت و همین موضع سبب حمایت جمعی از هنرمندان و تهران از وی شده بود.
همین عوامل و برخی عوامل سبب شد برنامه جابجایی انجام نشود و کمالوندی به کار خود ادامه دهد،دهبانی پور اما مورد حمایت شخص استاندار بود و نمایندگان ذ ی نفوذ  آن زمان استان یعنی «تاجگردون و زارع »هیچ حمایتی از وی نداشتند، بعدها تاجگردون در یک مصاحبه گفت که آقای دهبانی پور گزینه وی نبوده است اما مخالفتی هم با پیگیری‌های موسی خادمی برای وی نداشته است.
زمان زیادی از گمانه‌ی زمانی اولیه برای جابجایی گذشته بود ولی کاملاً مشخص بود که این تغییر اتفاق خواهد افتاد در نهایت در ماه پایانی سال بود که رسماً اعلام شد دهبانی پور سکاندار فرهنگ و ارشاد اسلامی استان شد.
جلسه معارفه‌ی دهبانی پور و تودیع کمالوندی با حضور معاون امور استان‌های وزرات در همان سالن چند منظوره اداره کل برگزار شد، بخش زیادی از اهالی فرهنگ و هنر به همراه جمعی از سیاسیون استان در این آئین حضور داشتند.
دهبانی پور در پایان مراسم آن گونه که خود گفت به رسم اخلاق کادویی را به کمالوندی هدیه داد که مورد تشویق حضار قرار گرفت و تاکید کرد که مشی کاری‌اش نیز همین گونه خواهد بود.
حوزه فرهنگ و هنر با همه ظرافتی که دارد برای کار مدیریتی،حوزه بسیار سختی است  و حساسیت‌ها و سختی‌های خود را دارد، هیچ چیز قابل پیش بینی نیست و مدیران این بخش معمولاً استرس کیفیت،کمیت و اتفاقات برنامه‌ها را دارند.
فضا، فضای توقع و انتقاد است، رسانه‌ها متعلق به این حوزه هستند و هم باید آنهار ا حمایت کرد، هم مدیریت کرد و هم بیش از بقیه در معرض انتقادات تند آنها بود و در قبال اتفاقات در این حوزه نیز فرهنگ و ارشاد مسئول شمرده می‌شود.
 دوران مدیریتی دهبانی پور فراز و نشیب‌های زیادی داشت،وی در همان ابتدا با یک مشکل اداری کارش را شروع کرد، کهگیلویه در دوران کمالوندی مورد نهایت بی توجهی قرار گرفته بود و بعد از جابجایی مدیر قبلی آن یعنی آزاد خردمند این اداره حتی بدون سرپرست روزمرگی می‌گذراند، در واقع بی توجهی به شهرستان و کهگیلویه بزرگترین نقطه ضعف کمالوندی بود.
 شرایط برای انتخاب یک مدیر جدید سخت بود،سرپرست فرمانداری خود در تعلیق به سر می‌برد و برخی مخالفت‌ها و فشارها سعی در ممانعت از معرفی «ایرج کاظمی جو»داشت،اما دهبانی پور در نهایت حکم کاظمی جو را صادر کرد و کاظمی جو بعدها و در طول دوره مدیریتش در کهگیلویه نشان داد که یکی از مهم‌ترین و بهترین تصمیم‌های دهبانی پور همین تصمیم بوده است در دوره کاظمی،یک دوره‌ی درخشان از لحاظ کاری اتفاق افتاد و حجم عظیمی برنامه‌ی فرهنگی و هنری در کهگیلویه برگزار شد.
هر سال مردادماه و روز خبرنگار پر از حواشی و استرس مخصوص به خود بود همچنان که هر جشنواره و نمایشگاهی حواشی و اعتراض طیفی را در پی داشت.
موضوع تغییر نام استان و اظهار نظر یکی از ائمه جمعه در مورد وضعیت فرهنگی کشور که باعث ورود مستقیم علی جنتی وزیر سابق فرهنگ به موضوع شد از دیگر موضوعاتی بودند که شرایط سختی را برای مدیرکل پدید آوردند.
هر اندازه دهبانی پور رابطه نزدیکی با خادمی داشت این رابطه در دوره احمدی با مشکلاتی روبرو شد،احمدی قائل به مدیریت رسانه‌ها توسط فرهنگ و ارشاد اسلامی بود.
وی هم چنین به احتمال نامزدی دهبانی پور در انتخابات و تأثیر این برنامه بر نوع عملکرد دهبانی پور انتقاد داشت و همین موضوعات بارها سبب برخی مشاجرات و تذکرات در جلسات مختلف شد.
در چندین مورد اعلام شد که گزینه‌هایی از سوی برخی از نمایندگان و استاندار به عنوان گزینه جایگزین به وزارتخانه معرفی شده‌اند که «زینب قربانی» و «میرمحمدی» دو مورد از گزینه‌هایی بودند که تا اتاق معاونان وزیر نیز رفتند.
با این همه دهبانی پور زمان و اتفاقات را به گونه‌ای مدیریت کرد تا خود در نهایت  استعفا دهد و به زودی با صندلی فرهنگ و ارشاد اسلامی استان خداحافظی کند.
اما خداحاظفی دهبانی پور نیز اتفاقات جالبی را در پی داشت،گزینه‌ی بومی جدیدی برای مصاحبه دعوت نشد و ظاهراً نظر وزارتخانه بر معرفی یک گزینه غیر بومی است.
در همین راستا تنها خبری که بیرون آمد حضور مدیرکل سابق بوشهر در استانداری برای گفت و گو با استاندار بود که این مورد نه تنها به نتیجه نرسید که که آبستن حاشیه پر سر و صدایی توسط خانم ماحوزی بود.
بعد از این اتفاق فضای رسانه‌ای استان بر دفاع از گزینه بومی متمرکز شد و اکثراً بر این نکته تاکید داشتند که با وجود برخی نیروهای توانمند چه در درون مجموعه و چه خارج از مجموعه در استان چه ضرورتی بر معرفی نیروی غیر بومی است.
در این میان برخی هنرمندان و فعالان حوزه هنر و فرهنگ نیز انتقاداتی  را به رویه وزارت خانه برای معرفی گزینه خارج از این مجموعه وارد کردند.  
در این میان برخی‌ها مستقیما گزینه‌هایی را معرفی کردند و این گزینه‌ها را مستعد جانشینی برای دهبانی پور دانستند که ایرج کاظمی جو و امیرحسین نوروزی دو گزینه‌ای بودند که تاکید زیادی بر آن‌ها می‌شود،برخی نیز با ایما و اشاره دنبال معرفی نیروهای خود هستند.
البته نکته‌ای که در این میان مورد توجه قرار نگرفت این است که این رسانه‌ها و تریبون‌ها بی توجه به حساسیت‌های مربوط به این بخش هستند،مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی باید ویژگی‌های زیاد و تأییدیه‌های زیادی را به همراه داشته باشد،البته این موضوع به این معنا نیست که در درون استان کسی واجد چنین ویژگی‌هایی نباشد اما کار،کار سختی است.
قطعاً تصمیم گیرندگان اصلی در این بخش شخص استاندار و مجموعه وزارتخانه هستند. اگر استاندار به یک جمع بندی نهایی برسد و یک نیرو را تأیید کند این امکان وجود دارد که وزارتخانه نیز آنرا تأیید کند.
از طرف دیگر عدم معرفی یک گزینه از سوی استاندار به همراه اینکه خود وزارتخانه سیاست مدیر غیر بومی داشته باشد و یا یک نیرو مدنظرش باشد، سبب خواهد شد این بار وزارتخانه دنبال راضی کردن استاندار باشد اتفاقی که در قضیه خانم ماحوزی رخ داد.
فرهنگ و ارشاد اسلامی تنها متولی حوزه فرهنگ و هنر کشور نیست اما یکی از مهم‌ترین بخش‌هاست که در موقع بحران بیش از هر نهاد دیگری مورد حمله قرار می‌گیرد و یکی از وزراخانه هایی است که بیشترین تغییرات را در دولت‌ها به چشم می‌بیند.
بنابراین کار در این وزراخانه سخت و دشوار است به همین خاطر باید گزینه جایگزین یک گزینه آشنا به فرهنگ و هنر و اهل ارتباط با سایر حوزه‌ها باشد.
اگر بخواهیم در پایان نگاهی به عملکرد دهبانی پور داشته باشیم باید گفت دوران وی متأثر از فضای کلی فرهنگی کشور که حساسیت‌ها بالا بود و مشکلات بودجه‌ای نیز فرصت هر کار جدیدی را از افراد سلب می‌کرد گذشت،با این همه شهرستان‌ها و بخش‌ها در این دوره بیش‌تر مورد توجه قرار گرفتند و از شدت مرکز استان محوری دوران کمالوندی کاسته شد.
 هنوز مشخص نیست برنامه نهایی دهبانی پور کدام است و یا آیا حتماً در انتخابات شرکت می‌کند و یا به جای دیگری منتقل می‌شود؟
مشخص نیست ولی دوران حضورش در فرهنگ و ارشاد اسلامی دوران پر فراز و نشیبی بود که  بعد از چهار سال و دو ماه ثانیه‌های آخر رسیدن به خط پایان را طی می‌کند.