یادداشت|
مسئول سهلانگار و جادههای مرگبار
محمود منطقیان
22 آذر 1397 ساعت 17:09
در کشور ما برای قتل آقای خاشقچی، گوش عالمی از صدای رسانهها پرشد ولی برای خیل کشتگان مظلوم جادههای استان کهگیلویه و بویراحمد هیچ فریاد و صدایی دردمندانهای بر نمیخیزد! چرا، چرا، چرا؟
متن ارسالی: براساس اعلام یکی ازسایتهای استان تعداد جان باختگان در جادههای استان کهگیلویه و بویراحمد در مدت ۵ سال گذشته هزار نفر بوده است که این رقم بسیار نگران کننده و در حد فاجعه است. با این حساب هرروز بخشی از خانوادههای این استان درغم از دست دادن عزیزانشان سوگوارند وهر روزبر تعداد کشتگان تصادفات جادهای افزوده میشود و با وجود جادههای ناایمن استانی خانواده هر روزنگران جان عزیزان خود هستند که دراین جادهها درسفر و رفت وآمدند.
و باید پرسید با وجود این روند فاجعه آمیز مدیران استانی برای پایان دادن به این وضع فاجعه آمیز در طی سالیان گذشته، تاکنون چه اقدامی انجام دادهاند؟
و چه خلاقیتی برای پایان دادن به وضع فاجعه بارازخود نشان دادهاند؟
راستی دلیل این همه تصادف مرگباردر جادههای استانی ما چیست؟
به نظرمی رسد از میان همه عوامل سه عامل بسیارمهم اند؛
۱- جادههای غیرایمن و کم عرض و پر از پرتگاه و بدون راه گریز از تصادف و حادثه، که در ایجاد تصادفها، مهمترین عامل است. در واقع جادههای درون استانی ما بیشتر گذرگاههای تنگ و باریکی هستند که نشانی از یک کارمهندسی دقیق و استاندارد را ندارند. و سالهاست که این وضع ادامه دارد و مدیران استانی راهم ککشان نمیگزد و تاکنون کاری جدی انجام ندادهاند و نمیدهند.
۲-فرهنگ رانندگی نامناسب و نگران کننده توسط جمعی از رانندگان در جادهها، که چندان به قاعده و قانون پای بند نیستند و همواره با سرعتها و سبقتهای غیرمجازخود کشتارو فاجعه میآفرینند. و مجازات مناسبی درقانون وعمل برای این رانندگان که رفتارشان شبه عمداست در نظرنگرفته اند و آنها بعد ازهرحادثه ای راحت آزاد میشوند و با همان گواهی نامه به راه و کار خود ادامه میدهند.
۳-نکته مهم دیگراین است که درجامعه ماوهمچنین درنزدمدیران ما، جان آدمهاچندان بهایی نداردوخیلی ساده وراحت، ازکنارحوادث جان گیروآسیب زامی گذرندوقانون مناسبی برای مجازات خاطیان ومقصران درنظرنگرفته اندوبه همین اکتفاکرده اندکه"جای نگرانی نیست، بیمه خسارت رامی پردازد"ومردم وگویندگان هم می گویند"مرگ حق است و قسمت الهی است، روحشان شاد باشد."و بعد هم قرائت فاتحه ومجلس ختمی و دیگرهیچ.
و چنین شده سرنوشت شوم خانوادههای این استان که هر روز و هر هفته باید عزادار باشند و با بدبختیهای خود بسازند.
بنده با برخی مسئولان و مدیران استان کهگیلویه و بویراحمد با بغض ونگرانی دراین باره صحبتها کردهام و پیشنهاد سادهای برای کاهش مرگ و میر جادهای به آنها دادهام وآن پیشنهاداین است که برای مدت دو سال به شدت دست به کارشویم، و دو کار مقدماتی انجام دهیم:
یک تمام دستگاهها را برای شانه سازی خاکی وتعریض جاده هابسیج کنیم تادرصورت ایجادشرایط وقوع حوادث، راه فراری برای رانندگان خودروها، ازوقوع حادثه هاوجود داشته باشد.
چون در شرایط فعلی، تنگ وکم عرض بودن جاده هاعامل اصلی حوادث جاده دراستان است.
دوم اینکه تمام نقاط حادثه خیز را با امکانات موجود اصلاح کنیم وبرداریم. بااین دوکارمطمئنم که کاهش چشمگیری درتصادفات جادهای این استان روی خواهد داد. این دو اقدام هزینه سنگینی دربر نداردوبابسیج چنددستگاه لودر و گریدر و.... امکان پذیر است. ولی آنچه مایه تاسف است این است که مدیران طبق معمول، روال عادی کارخود را انجام می دهند و حوادث وپیشنهادات وگوشزدهادرآنها اثری نداردوفورامی گویند"به فکرهستیم، بودجه تامین شود اقدام میکنیم"وبعدش هم خاموشی وفراموشی!!!!!
آهای مسئولان سهل انگار! تاکی باید مردم زیان دیده و رنج دیده استان کهگیلویه و بویراحمد شاهد این جادههای مرگبار و خانواده های سوگوار باشند؟ چه زمانی دست به یک اقدام بازدارنده وبازدارنده میزنید؟ تاکی خاموشی وفراموشی و بی تفاوتی و سهل انگاری؟
در کشور ما برای قتل آقای خاشقچی، گوش عالمی از صدای رسانهها پرشد ولی برای خیل کشتگان مظلوم جادههای استان کهگیلویه و بویراحمد هیچ فریاد و صدایی دردمندانهای بر نمیخیزد! چرا، چرا، چرا؟
"اینَ تذهبون. اینَ تذهبون"
آیاگوش شنوایی هست؟
------------------------------
21 آذرماه 97
محمود منطقیان
کد مطلب: 405357