گفتوگو با مصطفی کواکبیان:
نه مجلس دهم مجلس اصلاحطلبان است و نه دولت روحانی دولت اصلاحات
30 آبان 1397 ساعت 9:05
اینطور نیست. اگر وعدههایی که به مردم داده شده، جهتگیری اقتصادی تصحیح شود، وعدههایی که به قشر عظیم دانشجویان و دانشگاهیان، به بانوان، به جوانان، به قومیتها و احزاب داده شده عمل شود، اگر دولت عمل کند اولین کسی خواهم بود که برایش سینه چاک میکنم. ما چندان دنبال لفظ و عنوانها نیستیم و ما به دنبال محتوا هستیم. همین الان هم سه سال فرصت باقی هست و من امیدوارم.
دبیرکل حزب مردمسالاری در برنامه 10:10 دقیقه باشگاه خبرنگاران جوان به سوالات متعدد خبرنگار و مجری این برنامه پاسخ داد. متن کامل این گفتوگو به شرح زیر است:
«مصطفی کواکبیان» هستم، متولد سال 1341 در سمنان. مدیر مسئول روزنامه مردم سالاری و پیام استان سمنان و به همین دلیل ریاست خانه مطبوعات کشور را نیز بر عهده دارم. دبیرکل حزب مردم سالاری هستم و این افتخار را داشتهام که در دوره هشتم نماینده مردم سمنان باشم. در حال حاضر نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی هستم. البته عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی دانشکده حقوق و علوم سیاسی هستم و همچنین مسئولیت یک دانشگاه غیر دولتی به نام فضیلت را نیز برعهده دارم.
آقای کواکبیان قرار نیست که در برنامه ما با صدای بلند صحبت کنید؟
یکی از دلایلی که ما در مجلس بلند صحبت میکنیم این است که نمایندگان گوش نمیکنند، یک مقدار که صدا بالا میرود همه توجهها جلب میشود.
بیشتر مخاطب بلندی صدای شما آقای لاریجانی است؟
آقای لاریجانی هم اگر آییننامه را خوب رعایت کنند، صدایمان بالا نمیرود.
آیین نامه نباید آنگونه که شما میخواهید باشد!
ما هم چنین خواستهای نداریم، باید به «مُر» آییننامه عمل شود. به همان چیزی که نوشته شده است باید وفادار باشیم.
آقای لاریجانی اینگونه عمل نمیکنند؟
گاهی به مصلحتهایی که خودشان تشخیص میدهند از آییننامه غفلت دارند.
چرا فقط شما با این موضوع مشکل دارید؟
اینظور نیست. خیلیها مشکل دارند. اما من صراحت لهجه بیشتری دارم و یک مقداری هم رفاقت بیشتری با آقای لاریجانی دارم. به همین دلیل میگویم که گوش بدهند.
چقدر شفاف هستید آقای کواکبیان؟ انقدر شفاف هستید که بدون سیاسیکاری صحبت کنید و در این برنامه اصلا نگرانی نداشته باشید که دوستان اصلاحطلبتان به شما هجمه کنند یا دوستان اصولگرا که رقیب شما هستند کنایهای به شما بزنند؟
حدود 2 سال و اندی از مجلس دهم گذشته و من نشان دادهام که حتما نسبت به خیلی از نمایندگان دیگر شفافتر هستم.
شما متولد استان سمنان هستید. استان شما آب و هوای خوبی دارد که دو رئیس جمهور بیرون آمده است. همین آب و هوا باعث نشد که شما در انتخابات قبل بخواهید برای ریاست جمهوری کاندیدا شوید و بگویید اگر تایید صلاحیت شوم و انتخاب بشوم جز کاندیداهای ضربهگیر نخواهم بود و تا آخرین لحظه حضور خواهم داشت؟
گویا شما شوخی میکنید! استان سمنان معروف است به دیوانسالاران و این موضوع به گذشتههای دور برمیگردد، سمنان زمانی پایتخت کل کشور بوده است و بحث قومس در استان سمنان معروف است. واقعیت این است که استعدادها و توانمندیهایی که احتمالا برخی در وجود خود احساس کنند آنها را به ورود به عرصه سیاست و اجتماع ترغیب میکند.
البته من فکر میکنم شما خیلی هم خوشحال نیستید که آقای احمدینژاد هماستانی شماست.
او هم پدیدهای است برای خودش. آن هم مشکلی ندارد و ما گاهی گفتهایم که هم آقای روحانی و هم آقای احمدینژاد هر دوتا از استان سمنان هستند و سر جمع همدیگر را خنثی کردهاند.
برخیها معتقد هستند که شما دوست دارید در معرض دید باشید و به همین دلیل گاها مواضعی میگیرید که شاید خیلیها این مواضع را اتخاذ نکنند؟
نمیدانم منظور شما از در معرض دید بودن چیست!
مثال میزنم، مثلا همین نامزد شدن شما در انتخابات گذشته...
من یک معیارهایی برای اصلاحطلبی تعریف میکنم که در همین انتخابات گذشته ریاست جمهوری این معیارها را در آقای روحانی نمیدیدم.
پس چطور از آقای روحانی حمایت کردید؟
چون شورای محترم نگهبان من را تایید صلاحیت نکرد! من از اول هم گفتم که به عنوان کاندیدای پوششی نامزد نشدهام. همیشه شرایطی در کشور فراهم میشود که بین دو جریان رقیب باید از یک جریان مطلوبتر حمایت کرد.
آقای جهانگیری چطور؟
آقای جهانگیری از ابتدا هم اعلام کرد که کنارهگیری خواهد کرد. اگر میایستاد شاید شرایط جور دیگری بود.
برگردیم به چهار سال قبلتر، آقای عارف چطور؟ آقای عارف اصلاحطلب بود.
در نظرسنجیهایی که در سراسر کشور داشتیم متوجه شدیم که آرای آقای عارف نسبت به آقای روحانی بعد از آن مناظرهها کمتر است. لذا به این نتیجه رسیدیم که از جریانی حمایت کنیم که میتواند رای بیشتری را به خود اختصاص دهد. اتفاقا در آن سال قبل از همه اصلاحطلبها حمایت کردیم.
جایی گفته بودید که آقای روحانی اصلاحطلبان را نردبانی کرد برای رسیدن به قدرت ولی با صحبتهای الان شما معلوم است که اصلاحطلبان آقای روحانی را نردبان قرار دادهاند؟
در انتخابات اخیر ما ناچار بودیم برای اینکار و در انتخابات قبلی هم بین نامزدهایی که وجود داشتند ما خیرالموجودین را آقای حسن روحانی یافتیم و مفهومش این نبود که اصلاحطلبها همه ظرفیت خود را در آقای روحانی پیدا کنند. بحث من این است که حتما آقای روحانی استفاده بیشتری از اصلاحطلبان کرده است تا اصلاحطلبان از آقای روحانی.
آقای کواکبیان به نحوی توجیه میکنید؟
اینطور نیست. شخص مهم است. قطعا اگر اجازه بدهند افرادی با پایگاه اجتماعی بهتر به میدان بیایند متوجه پایگاه اصلاحطلبان میشوید.
اگر آقای کواکبیان میآمد انتخاب میشد؟
باید تجربه شود؛ نمیشود خیالی حرف زد. من معتقد هستم که اگر زمینه برگزاری یک انتخابات دموکراتیک با همان شرایط قانونی باشد پایگاه اصلاحطلبان به مراتب بیشتر از اصولگرایان است در جامعه. در این شما هم شک نکنید؛ البته به میزان مشارکت مردم هم مربوط است یعنی این که چقدر مردم مشارکت کنند در انتخابات این جای بحث دارد. معمولا دوستان اصولگرا پای ثابت هر انتخاباتی هستند و یک درصد ثابتی هم رای دارند.
آقای کواکبیان الان این را ادعا کردید؟
کافی است در کوچه پس کوچهها قدم بزنید و نیازی به این بحث نیست. پای ثابت انتخابات قطعا اصولگراها هستند و طرفداران اصلاحطلبها را هم میبینید.
اگر ما همین صحبتهای شما را مد نظر قرار دهیم شما با برخی جریانهای فکری اصلاحطلبان فاصله دارید؟
من همیشه در اصلاح طلبی به تحزب اعتقاد داشتهام و همیشه یکی از دلایلی که با دوستان شورای سیاستگذاری هم بحثها را داریم همین است. معتقد هستم ما باید به جای فرصت دادن به اشخاص باید به احزاب فرصت بدهیم. چون این کشور باید یک روزی تحزب در آن جای بگیرد مانند همه کشورهای دموکراتیک که پارلمان، انتخابات و دموکراسی را تجربه کردند؛ بدون حزب قطعا در هیچ کشوری دموکراسی پیش نرفته است. ما باید به سمتی برویم که احزاب در کشور محور قرار گیرند. یک حزب اصلاحطلب و یک حزب اصولگراست. ما متاسفانه نظام انتخاباتی حزبی در کشور نداریم. یکی از دلایل عدم شفافیت در مجلس ما این است که حزب محور نیست. جناحها ممکن است محور باشند، اما جناحها جایی پاسخگو نیستند.
شما از آقای روحانی حمایت کردید و دولت مستقر شد و هم حزبیهای شما از ایشان حمایت کردند و ما دیدیم که آقای کواکبیان پس از گذشت یکسال از ریاست جمهوری آقای روحانی تبدیل به منتقدش میشود و به طیف پشیمانها میپیوندد.
من حرف شما را اصلاح میکنم. من هیچوقت پشیمان نیستم که به آقای روحانی رای دادهام. اتفاقا در آن شرایط افتخار هم میکنم. ما پشیمان نیستیم بلکه معتقد هستم به عنوان کسی که از آقای روحانی حمایت کردم انتظار دارم اهدافی که داشتیم و مطالباتی که مردم داشتند برآورده شود. من تعبیرم این بود که من الان که در اجتماع مردم حاضر میشوم با این اوضاع اقتصادی خجالت میکشم بگویم حامی سرسخت این دولت بودهام. میخواستم این تلنگری باشد به دولت که سریعتر اقدام کند و ما را بین مردم
شرمنده نکند.
این تلنگر را نمیشود خصوصی گفت؟ مصاحبه نشود و در مجلس فریاد زده نشود؟
خب شما از کجا خبر دارید؟ ما بهصورت خصوصی چندبار گفتهایم ولی توجه نشده است.
پس آقای روحانی را میبینید؟
فقط دیدار مستقیم نیاز نیست. نمایندگانی در مجلس حضور و رفت و آمد دارند، همچنین معاونین رئیس جمهور در مجلس هستند. ما چندین بار بحثهایی را کردهایم و دیدیم کم توجهی شده است و به همین دلیل در مجلس هم عنوان کردهایم.
الان نقد شما دقیقا و شفاف به آقای روحانی چیست؟
بحث ما این است که دولت کنونی باید تکلیفش را با خودش مشخص کند. اگر وعدههایی به مردم داده شده است و بر اساس آنها رای گرفته شده باید پای این وعدهها بایستد.
پای این وعدهها نایستادند؟
من معتقد هستم هنوز هم دیر نشده است و زمان هست.
میشود شفافتر بگویید؟
من تعارف ندارم، بالاخره آقای روحانی مباحثی را درباره اقوام و قومیتها، درباره جوانان، دانشجویان، در زمینه زنان، درباره رفع حصرها و... در انتخابات عنوان کردند، اما متاسفانه در عمل اتفاق نیفتاده است. نمیخواهم بگویم مقصر اصلی آقای روحانی است اما هنوز اتفاقی نیفتاده است. لذا ما نسبت به این مسائل به آقای روحانی انتقاد داریم که وعدهای که به مردم داده شده است باید محقق شود.
آقای کواکبیان فکر میکنید مطالبات مردم الان این چیزهایی است که گفتید؟ بزرگترین مطالبهای که مردم الان دارند به خاطر سفرههایشان است.
حتما بعد اقتصادی هم یکی از مطالبات است، اما در انتخابات و تبلیغات شهرها خود آقای روحانی روی موضوع اقتصادی خیلی زوم نمیکرد. البته اشتباه برداشت نکنید. زمانی کسی از این حرف سواستفاده نکند که مثلا رقیب اگر روی کار میآمد ایران بهشت برین میشد. بحث ما این نیست. من میخواهم بگویم در آن مقطع خیر الموجودین را آقای روحانی یافتیم و برهمین مبنا کل تشکیلات حزبی ما در 180 شهر عملا در خدمت ستادهای ایشان بود و فعالیت میکرد و از آن منظر ما پشیمان نیستیم اما مطلوبیت را به دست نیاوردهایم.
من به عنوان یک شهروند تهرانی که شما نماینده من هستید در مجلس انتظارم این است که شما پیگیر مطالبات اقتصادی باشید.
قطعا همینطور است. توجه کنید جملهای که من گفتهام در بابت مباحث اقتصادی مطرح کردهام. شما متوجه نیستید که چه سوالی میپرسید. شما گفتید اصلیترین انتقاد شما به دولت چیست و من پاسخ دادم.
در شعارهای انتخاباتی عنوان شد که ما با دنیا ارتباط برقرار میکنیم، گشایش اقتصادی رخ میدهد و ... همه این شعارها در مناظرات مطرح شد و من فکر میکنم شما مناظرات را خوب ندیدهاید.
شک نکنید مباحث سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در مناظرهها منجر میشد به مباحث اقتصادی. به دلیل آنکه مباحث اقتصادی چون مشکل دارد برای رفع مشکلات اقتصادی این مباحث مطرح میشد. این که باید با دنیا رابطه بهتری برقرار کنیم نتیجهاش گشایش اقتصادی در وضعیت معیشت مردم بود، اینکه برجام باید تداوم یابد و نتیجهاش این میشد که وضعیت اقتصادی مردم بهتر شود.
شما به عنوان نماینده مردم که مطلع هستم هر هفته شخصا با شورایاریهای تهران و درون مساجد، جلسه برگزار میکنید و در دل مردم هم حضور دارید؛ به نظر شما الان مهمترین مطالبه مردم چیست؟
قطعا مطالبات اقتصادی اولین مطالبه مردم است به خصوص بحث اشتغال و به ویژه بحث مهار تورم و گرانی. در این که شکی نیست. من به سوال شما پاسخ دادم. وگرنه در این هیچ شکی وجود ندارد که مطالبه مردم از مجلس از دولت یا اساسا کل حکومت این است که ارزش پول ملی ما چرا انقدر باید کم شود. فرزندان ما برای نشستن سر سفره پدرشان خجالت زده باشند؟ این که باید اشتغالزایی صورت گیرد، تورم مهار شود و این وضعیت گرانی سروسامان پیدا کند.
به خاطر همین موضوعات اقتصادی، گرانی و ... شده که به دولت انتقاد کنید؟
بله، من یکی از کسانی هستم که در مجلس این موضوع را عنوان کردم که چگونه است که کشوری مانند عربستان 40 سال است ریال نسبت به دلار همان 3.75 ثابت مانده، اما ما هرسال بدتر از سال قبل ارزش پول ملیمان کمتر میشود.
یک سوال جدی، شما از عملکرد اقتصادی دولت راضی هستید؟
خیر. راضی نیستم. اما این نیست که بگوییم همه چیز به این دولت برمیگردد. همه بخشها باید دست به دست هم بدهند و کارها را تسهیل کنند.
چطور در دولت قبل وقتی که شما انتقاد میکردید معتقد بودید که همه چیز در دست دولت است. ولی الان که به دولت مورد حمایت شما رسیدهایم میگویید همه چیز دست دولت نیست؟
نه. همان موقع هم برخی چیزهایی که دولت میخواست داشته باشد، نداشت. اتفاقا آن زمان مجلس کمتر با دولت بود و الان مجلس بیشتر با دولت همراهی میکند.
آقای کواکبیان پیش فروش سکه و دلار 4200 تومانی تقصیر چه کسی بوده است؟
خب ما هم منتقد بودهایم. شما فکر میکنید که صددرصد ما از همه سیاستهای مالی، پولی و بانکی دولت حمایت میکردیم. چه کسی چنین حرفی زده است؟ بنده حداقل در مجلس بارها گفتهام و انتقاد کردهام. ما به تک نرخی شدن ارز به یک نوع انتقاد داشتیم، بعدا هم که اعلام شد یک ارز ثانویه را تعریف کردند که ما به آن هم انتقاد داشتیم. کسانی پولهایی گرفتند و جنس را وارد نکردند، برخی نیز با نرخ دولتی جنس را وارد کردند اما با قیمت ارز آزاد فروختند. ما این انتقادات را داشتهایم. من تعجب میکنم که شما به بخشهایی از حرفهای من در مجلس توجه کردهاید به برخی دیگر خیر. نوک تیز بحثهای من در مجلس اقتصادی بوده است. من سال گذشته قبل از اینکه حوادث دی ماه اتفاق بیفتد شاید تندترین نطق ضد دولت در بحث اقتصادی را مطرح کردم که واقعا عنوان کردم دولت بجنبد و زمان به سرعت از دست میرود و گفتم مردم انتظار دارند که تیم اقتصادی تلاش بیشتری داشته باشد.
جایی هم گفته بودید که آقای روحانی اگر وزرای ناکارآمد و خسته را به مرخصی بفرستد اوضاع درست میشود. به نظر شما تغییراتی که در کابینه اتفاق افتاد راضیکننده بود؟
آن صحبتها هم در جواب حرفی بود که آقای روحانی زدند و گفتند یک مقدار احزاب به مرخصی بروند. من گفتم شما وزرای ناکارآمد را به مرخصی بفرستید. در بحث تغییرات من فکر نمیکنم باعث شود اتفاقاتی که مد نظر ما بود در دولت رخ بدهد. بالاخره ما با همه معاونان رئیس جمهوری رفاقت داریم ولی قطعا سیستم برنامه و بودجه همانی بوده است که از اول بوده و الان هم هست و هیچ اتفاقی نیفتاده است.
الان آقای نوبخت را مخاطب دارید؟
آقای نوبخت را به صورت مشخص میگویم و بحث شخصی وجود ندارد. معتقد هستم که باید در سیستم برنامه و بودجه تغییراتی رخ بدهد.
یعنی آقای نوبخت بروند اوضاع بهتر میشود؟
بحث تغییر فرد نیست. بحث تغییر رویکرد است در این سیستم.
تا زمانی که آقای نوبخت باشد رویکرد همین است. پس به نظر شما اگر آقای نوبخت بروند و کسی دیگر بیاید اتفاق بهتری میافتد؟
من نظرم این است. ممکن است نظر آقای رئیس جمهور این نباشد. یکی از نکاتی که ما در دیداری که با آقای روحانی داشتیم، گلایهمند بود که مجلس برنامه دولت را تصویب نکرده و من همانجا اعلام کردم که من یکی از کسانی بودم که با آقای لاریجانی بحث کردم که شما حق نداشتید به رهبری نامه بنویسید. نامه آقای لاریجانی به رهبری این بود که اجازه بگیرند ما هربلایی سر برنامه دولت آوردیم در مجلس هیچ مشکلی نباشد لذا لایحه 34 مادهای را ما 144 ماده کردیم. ما مخالف این بودیم و واقعا نمیخواستیم اینگونه باشد. عملا هم دولت میگوید که این برنامه را من ننوشتهام و من قبول ندارم. جالب است که صبح روزی که این بحث انجام شد که برنامه ششم از کمیسیون تلفیق به مجلس میآمد ما به شدت مخالفت کردیم و آقای نوبخت هم گفتند بله ما هم مخالفیم و 800 هزار میلیارد تومان بار مالی روی دوش دولت است. ما هم گفتیم که همه رای منفی میدهیم به برنامهای که کمیسیون تلفیق تصویب کرده بود. اما نمیدانم حالا ناهار با آقای لاریجانی چه چیزی خوردند و چه اتفاقی افتاد که وقتی آمدند در صحن علنی همین آقای نوبخت گفت ما ناچاریم و باید همین را تصویب کنیم و رای بدهید. من به آقای روحانی گفتم توپ را در زمین ما نیندازید شما نهایتا موافقت کردید و با این برنامه پس نمیتوانید بگویید این برنامه را قبول ندارید. پس نباید موافقت میکردید و ما هم که آمادگی داشتیم برای مخالفت.
این اختلاف شما با آقای نوبخت را، اختلاف اصلاحطلبها با حزب اعتدال و توسعه نمیشود قلمداد کرد؟
نه من اصلا حزب اعتدال و توسعه را انقدر در بحث احزاب جدی نمیبینم. تعارف هم نمیکنم چون الان آقایان سرکار هستن دلیل نمیشود. سابقه تحزب در کشور را که نگاه کنیم میبینیم حزب اعتدال و توسعه چقدر سابقه و جایگاه و نفرات دارد. قطعا اگر این دولت برود همه اینها هم کنار خواهند رفت.
ولی در هر صورت این حزب یک رئیس جمهور داشته است!
نه. الان شما از خود آقای روحانی بپرسید لیدر حزب اعتدال و توسعه هستید، تئوریسین هستید یا با آنها رابطه تشکیلاتی دارید، رد میکنند. بله اینها آمدند، حمایت کردند و در دولت هم جایگاه خوبی پیدا کردند. اما در خانه احزاب که 180 حزب فعال هستند و در جلسات شرکت میکنند این حزب چندان فعال نیست.
اما الان شما نگاه کنید آقای واعظی و آقای نوبخت که از حزب اعتدال و توسعه هستند رسما دولت را اداره میکنند!
اینکه نافی حرف من نیست. میگویم در دولت فعلی، اکثریت، دست افراد این حزب است.
شما میگویید آقای روحانی خودش را از حزب اعتدال و توسعه نمیداند. ولی از نیروهای این حزب استفاده میکند و به شدت هم در دولت قدرتمند هستند.
ببینید، این افراد عموما نیروهایی بودند که در مرکز تحقیقات استراتژیک در زمانی که آقای روحانی مسئول مرکز بودند باهم همکاری میکردند. همان دوستان هم در دولت آمدهاند و فعالیت میکنند.
من از حرف شما اینگونه برداشت میکنم که شما میخواهید بگویید که ما از آقای روحانی حمایت نکردیم و این ذهنیت را در مردم جا بیندازید که اعتباری که برای آقای روحانی گذاشتهاید چون الان خراب شده و ذهنیت مردم را که تخریب شده است احیا کنید برای انتخابات بعدی؟
اینطور نیست. اگر وعدههایی که به مردم داده شده، جهتگیری اقتصادی تصحیح شود، وعدههایی که به قشر عظیم دانشجویان و دانشگاهیان، به بانوان، به جوانان، به قومیتها و احزاب داده شده عمل شود، اگر دولت عمل کند اولین کسی خواهم بود که برایش سینه چاک میکنم. ما چندان دنبال لفظ و عنوانها نیستیم و ما به دنبال محتوا هستیم. همین الان هم سه سال فرصت باقی هست و من امیدوارم.
قبول دارید که در دوسال و نیم باقی مانده اصلاحطلبان بحث عبور از روحانی را کلید زدهاید؟
خیر اینگونه نیست. اگر آقای روحانی فردا شروع کند به عمل به تعهداتی که وعده داده است هر روز از او حمایت میکنم. ما واقعا وکیل ملت هستیم نه وکیل دولت. ما وضعیت معیشت مردم را خوب ببینیم از دولت حمایت خواهیم کرد. من این موضوع را به خودشان هم گفتهام و معتقد هستم که ما قرار نیست چون از دولت حمایت کردهایم تا ابد این حمایت را ادامه دهیم و این موضوع منطقی هم نیست. بله در کشورهای اروپایی و دموکراتیک احزاب ائتلاف میکنند و ممکن است ائتلافها زمانی هم از هم جدا بشوند اما در کشور ما دولت حزبی مطرح نبوده است که ائتلافی شکل بگیرد؛ بعد بگویم این ائتلافها از هم جدا شدهاند. همه کسانی که در دولت هم هستند با وابستگی حزبی کار نمیکنند، حتی دکتر نوبخت. عموم مردم اصلا نمیدانند که ایشان دبیرکل حزب اعتدال و توسعه هستند و چون دبیر کل این حزب هست مطلوب نیست، نه، چون دوستی دیرینه با آقای روحانی در مرکز تحقیقات استراتژیک داشتهاند، آقای واعظی هم همینطور.
آقای کواکبیان، به آقای نوبخت که در مجلس آنگونه گفتید به آقای آخوندی هم که گفتید بیا پایین باهم راه بریم، داستان چه چیزی بود؟ برداشت مردم شاید اینگونه باشد که نمایندگان مجلس وزرای آقای روحانی را هم نمیبینند چه برسد به خود رئیس جمهور؟
در بحثهای شورای ساماندهی پایتخت من نماینده مجلس هستم. در این شورا بحثهایی وجود داشت. الان دور دوم جلسات مناطق 22 گانه شروع شده است و با کمک فرمانداری، شورای شهر و نمایندگان تهران این کار را پیگیری میکنیم و ما درد و دل مردم را در زمین بافتهای فرسوده میبینیم و واقعیت این است که وزیر راه و شهرسازی در برخی موارد آنگونه که خواست مردم بود، عمل نشد و ما هم همین را گفتیم که بیشتر به مطالبات مردم توجه شود و در شورای عالی شهرسازی و معماری.
پس چطور انتخابش کردید به عنوان یکی از گزینههای شهرداری تهران؟ اون هم با رای بالا!
ظاهرا شما من را با اعضای شورای شهر اشتباه گرفتید.
نه، شما نماینده تهران هستید و مجمع امید دارید.
نه، اشتباه شما این است که هرچه نظر ما است شورای شهر باید عمل کند. شورای شهر با یک ساز و کاری پیش رفت که شاید بنده اصلا قبول نداشتم. خود اعضای شورای شهر رای میدهند و هیچ عضو شورای شهری ادعایی ندارد که از نمایندگان مجلس خط میگیرد و خودشان تصمیم میگیرند.
این مکانیسم شورای شهر را قبول داشتید؟
نه. من قبول نداشتم و اساسا معتقد بودم که میشد مکانیسمی بهتر به کار گرفت. فرض کنید کسانی که در بدنه شهرداری کار کردند و تخصص دارند یک فراخوانی هم داده میشد که چهرهای جدید مطرح میشد و حتی میتوانست چهره بهتری باشد. در هر صورت من به شهردار جدید تبریک میگویم و امیدوارم که موفق باشد.
شما نماینده تهران هستید؛ عملکرد شورای شهر تهران را در این یکسال و اندی چطور دیدید؟
گاهی مقایسههای ما، مقایسههایی در قالب خودش نیست. این سومین شهرداری است که شورای شهر انتخاب کرده است در این یکسال و اندی که آغاز به کار کردهاند، لذا یک ثبات مدیریتی در شهرداری وجود نداشته است. همه فکر اعضای شورا بیشتر مصروف این شده است که شهردار بعدی چه کسی باشد و این فاکتور را اگر توجه کنیم من معتقد هستم که اقدامات خوب هم داشتهاند و در برخی مسائلشفافسازیهایی هم صورت گرفته است، اما مردم انتظار بیشتری دارند.
واقعا بین اصلاح طلبها یک گزینه وجود ندارد برای شهرداری تهران که بدون اما و اگر معرفی شود؟ چرا محسن هاشمی برای این سمت معرفی نمیشود؟
شما از من میپرسید؟ شما اگر مواضع من را پیگیری کرده باشید متوجه میشوید که من سرسخت ترین حامی آقای محسن هاشمی بودهام. ولی به حرف ما گوش نکردهاند.
برداشت شما چیست؟ چرا اینکار را نمیکنند؟
شاید بعضی از دوستان گفتهاند که در انتخابات یک تعهدی داده شده است که از شورا بیرون نروند و شهردار نشوند.
واقعا موضوع این است؟
یکی از مواردی که مطرح میشود این است.
شفاف بگویید.
یک مقداری هم جریان درون حزبی بوده است. ولی من در هر سه زمان حتی در مجلس در مورد این موضوع نطق کردم.
این که میخواهند دوباره خاندان هاشمی قدرت نگیرند راست است؟ اصلاح طلبها دوست ندارند این اتفاق بیفتد؟
نه. به نظر من بحث خاندانی نیست. یک مقدار نگرانیهایی میتوانند داشته باشند که البته من این نگرانیها را ندارم که مثلا آقای هاشمی الان به عنوان رئیس شورا میتوانند مفیدتر باشند و نفر بعدی نمیتواند همچین وضعیتی ایجاد کند و اگر از شورا برود ممکن است افراد دیگری وارد شورا بشوند.
یک نفر چه تاثیری در رای شورا دارد؟ 20 نفر اصلاح طلب هستند.
من هم با شما همنظر هستم. شما به من نگویید این موضوع را. من حامی آقای هاشمی بودم در هر سه مقطع زمانی هم نظرم را عنوان کردم اما قرار نیست اعضای شورای شهر از من حرفشنوی داشته باشند. مستقل هستند و از مردم رای گرفتهاند و براساس رای خودشان عمل میکنند.
آقای کواکبیان شما هم که مثل ما مدعی هستید، ما از شما به عنوان چهره اصلاح طلب نظر میپرسیم تا بدانیم برداشت شما به عنوان یک چهره شاخص اصلاح طلبان به عنوان دبیر کل یکی از احزاب این جریان چیست؟ چرا این اتفاق نمیافتد؟ اگر هم واقعا این موضوع را مد نظر قرار دهیم که شاید کس دیگری نباشد که شورای شهر را اداره کند بالاخره آقای مسجد جامعی رئیس شورا بودند و نشان دادند که شورا را خوب اداره کردند.
شما حرفهای من را تکرار میکنید!
من میخواهم شما شفاف بگویید، من حس میکنم دارید محافظهکارانه حرف میزنید.
اصلا اینطور نیست. اگر اینطور بود که من اساسا نمیآمدم و اینها را اینجا نمیگفتم. به صورت شفاف من قبل از اینکه آقای نجفی بیایند گفتم آقای هاشمی، قبل از اینکه آقای افشانی بیایند مجددا آقای هاشمی را مطرح کردم، قبل از این فرایند جدید هم باز آقای هاشمی را مطرح کردم! دیدگاه من مشخص است. اما میخواهم بگویم قرار نیست که اعضای شورای شهر حرف ما را گوش کنند، آنها بالاخره رای گرفتند و عمل کردند.
رابطه شما با جریانهای نواصلاحطلب مثل ندای ایرانیان چطور است؟
ما مشکلی با این دوستان نداریم و اگر در چارچوب اصول اصلاحطلبی عمل کنند باهم رفاقت داریم.
تا الان عملکردشان چطور بوده است؟
تا کنون بد نبوده. اینها عضو شورای هماهنگی شدهاند البته فعلا به صورت ناظر و من در مجموع عملکردشان را در چارچوب اصلاحطلبی میدانم.
چنین حزب نوظهوری در شورای شهر کرسی دارد، اما حزب شما خیر!؟
در انتخابات شوراها من شخصا آنطور که به انتخابات ریاست جمهوری اهمیت میدادم، شورای شهر تهران را در تمرکز فعالیتها نداشتیم. من بارها گفتهام در عرض ده روز نزدیک به 12 استان و 43 شهر رفتم. لذا دوستان هرچه تصمیم گرفتند پذیرفتیم. لازم است که بگویم ما اختلافی هم با شورای سیاستگذاری داشتیم و نخواستیم این اختلافات خیلی برجسته شود.
یعنی مخالف اعضای لیست بودید؟
ما اصلا حضور نداشتیم در تعیین لیست.
شما که عضو شورای سیاستگذاری بودید!
قبل از انتخابات مجلس بله اما بعد از انتخابات مجلس، بحثی که داشتیم این بود که اشخاص را محور قرار ندهیم و برویم سراغ احزاب.
یعنی نقدتان به آقای عارف است؟
نه، آقای عارف هم مدعی نیست که در حزبی نیست. بحث کلی است که چرا یک شخصیت مهم باید چند نماینده داشته باشد. من به این روند نقد دارم نه به شخص. اخیرا پارلمان اصلاحات را مطرح کردیم که در شورای اصلاحات هم تصویب شد.
ولی آقای مرعشی گفتند که این مجمع اصلاحطلبان با چیزی که آقای کواکبیان گفتهاند خیلی متفاوت است؟
نه اصلا همچین چیزی نیست. ما در شورای هماهنگی و در کمیته سیاسی نیز تصویب کردهایم و در حال اجرایی کردن است. شورای هماهنگی را میگویم. ذهن شما در شورای سیاستگذاری است و پارلمان اصلاحطلبان میتواند زمینه مشارکت فعال و دموکراتیک اصلاحطلبان را فراهم آورد. شخص آقای خاتمی هم من شنیدهام که گفتهاند ایده خوبی است و میتواند اجرایی شود.
آقای عبدالله ناصری هم این صحبت آقای خاتمی را تکذیب کردهاند؟
حداقل 17 حزب آن روز حضور با آقای خاتمی دیدار داشتهاند و همه شاهد هستند.
این روزها برخی از اصلاحطلبان به عملکرد آقای عارف در مجلس نقد دارند. قرار بود آقای عارف چه کاری انجام بدهند که انجام نگرفته و چه انتظاری وجود داشته است؟
معتقدم که این بحث خیلی نباید در بین اصلاحطلبان مطرح باشد. من از اول شکلگیری این مجلس متوجه شدم که صد و پنجاه و هشت نفر در کشور در لیست ما بودند و رای آوردند ولی آقای عارف در مرحله اول 105 رای آوردند. از همانجا ما باید توجه میکردیم که این مجلس مجلسی نیست که ما در آن مطلوبیت صد درصدی داشته باشیم و بگوییم مجلس اصلاحطلبان است. واقعیت این است که یکی از ایرادات پارلمان ما این است که حزبی نیست. در مجلس هشتم ما اقلیت بودیم. در مجلس دهم ما اکثریت پارلمان را در اختیار نداریم بلکه بزرگترین فراکسیون را داریم. ما در مجلس هشتم نهایتا 50 نفر بودیم اما تکلیف ما با خودمان معلوم بود و میدانستیم با چه چیزی موافق یا مخالف هستیم و چطوری رای بدهیم. اما الان یک جریانی این وسط آمده است به نام مستقلین که این جریان هیچوقت تکلیفش مشخص نیست. گاهی با اصولگراهاست گاهی با اصلاحطلبان؛ این مشکل است. لذا واقعیت این است که کسی نمیگوید این مجلس با اصلاحطلبان است. اکثریت عددی نسبتی در میان سه فراکسیون را ما داریم اما چیزی که میخواهد تصویب شود بیش از 150 رای نیاز دارد. ما اگر در هر موضوعی این اکثریت را داشته باشیم خیلی تحولات میتوانستیم در مجلس داشته باشیم، اما نیست. در بعضی موارد این جریان به اصطلاح میانه، اینها به سمت ما میآیند و ما اکثریت میشویم.
مگر تعهد نگرفتهاید قبل از اینکه وارد لیست شوند؟
متاسفانه من از همان زمان هم مخالف بودم. اگر مطالب آن جلسه شورای سیاستگذاری باشد من مخالف بودم و گفتم که چه ضرورتی دارد که ما با دولت ائتلاف کنیم ولی خب دوستان گفتند بهتر است هماهنگی شود و من معتقد بودم که اگر قرار است شفاف باشیم این نیاز نیست و دوستانی آمدند و حتی یکبار هم در فراکسیون ما حضور نیافتند.
در جایی در صحن علنی مجلس خودتان را کواکب مجلس نامیده بودید و از کسانی بودید که از هرچه نجومی بگیر است اعلام برائت کردید. میخواهم شفاف بگویید که چقدر حقوق میگیرید؟
این است که آن جمله هم باید در جای خودش استفاده شود. من از مجلس جز هزینههایی که برای راننده و همراهان است پول دیگری نمیگیرم و حقوقم را از دانشگاه دریافت میکنم.
دقیق و شفاف بفرمایید لطفا.
حدود 8 میلیون از دانشگاه علامه دریافت میکنم. حدود 15 میلیون هزینههای دفتر و راننده و همراهان است که اساسا عایده شخصی من نمیشود. از دانشگاه آزاد هم حدود 2 میلیون تومان دریافتی دارم. در دانشگاه غیر دولتی هم به برکت سیاستهای دولت قبلی در مورد دانشگاههای غیردولتی ما فقط هزینه میکنیم و درآمدی نداریم.
از شما تشکر میکنم.
متقابلا بنده هم متشکرم.
کد مطلب: 404698